مربیان، اطلاعات کافی در زمینه ی پزشکی ندارند و پزشکان نیز دانش ورزشی وافی در مورد بدنسازی و این دقیقا همان حلقه ی گم شده ی است که پرورش اندام نوین امروزه به شدت از آن رنج برده و لطمه می بیند و اگر پزشکی را «A» و مربیگری پرورش اندام را «B» بدانیم پاسخ انبوهی از پرسش ها و دلیل انبوهی از ناکامی های بدنسازان که این قماش را سخت می آزارد در همین منطقه ی تاریکی نهفته است که نقطه ی اشتراک بین این دو می باشد و درست به همین دلیل نیز از ابتدای صحبت در مورد پرورش اندام همواره تاکید کرده ام که مربی بدنسازی باید دانش کافی در مورد پزشکی نیز داشته باشد و #کتابپزشکیورزشی را نیز در همین راستا تقدیم حضور خوانندگان کرده ام.

مورد داشتیم بانویی از چاقی ناگهانی و شدید رنج می برد و به روش های ورزشی نیز پاسخ نمی داد و زمانی که از وی #سونوگرافی به عمل آمد روشن شد که او کیست تخمدان دارد و دلیل اضافه وزن ناگهانی وی نیز همین بوده است، مورد داشتیم پای راست یک قهرمان بدنسازی چندین سایز از پای چپ کوچک تر بود و به هیچ یک از روش های ورزشی پاسخ نمی داد و وقتی نوار عصب گرفت کاشف به عمل آمد که عصب وی در ناجیه کمر درگیر است و دلیل این ناکامی در بیرون زدگی دیسک کمر وی می باشد و چاره ی کار نیز تزریق های موضعی و سینتول نیست، مورد داشتیم مردی بی وقفه چاق می شد و به تمرینات کاردیو و چربی سوز نیز پاسخ نمی داد و وقتی آزمایش داد متوجه شدیم لپتین در بدن وی بالانس نیست و ایضا او از کم کاری غده تیروئید نیز رنج می برد.

ریشه ی بسیاری از ناکامی های رایج در حوزه ی پرورش اندام در عوامل پزشکی نهفته است و البته مورد هم داشتیم پزشک برای درمان نوک سینه یا همان ژینکوماستی ورزشکار، ناندرولون نسخه کرده بود. ضمن اینکه از نبود دانش کافی در زمینه ی پزشکی در میان مربیان گله مند بوده و قویا خواستار تدریس علوم پایه ی پزشکی در دوره های مربیگری هستم از کمبود و حتی از نبود دانش مربیگری و فراماکولوژی داروهای مورد استفاده در دوپینگ در میان پزشکان و حتی پزشکان ورزشی نیز بیمناک و گله مند هستیم و البته پیشنهادی برای این قماش نداریم.