با به روی کار آمدن سینتولی هایی همانند دو سانتوس و مصطفی اسماعیل و والدیر سگاتو دیگر گرگ والنتینو چندش آورترین بدنساز نیست و افراد زیادی در این فهرست جای می گیرند ولی بی شک این بدنساز را می توان آغازگر مکتب سینتول در بدنسازی دانست که البته عاقبت خوشی را نیز تجربه نکرد.
امروزه افرادی همانند مصطفی اسماعیل و غیره که با استفاده از تزریق سنتول در بازوهای خود قصد ثبت کردن نام خود به عنوان دارنده ی بزرگ ترین بازوهای جهان را دارند گوی سبقت را از قدمای این عرصه یعنی گرگ والنتنو ربوده و روی وی را سفید کرده اند ولی نام این شبه بدنساز کماکان به عنوان دارنده ی بزرگ ترین بازوهای دوران خود که با استفاده از سینتول حاصل شده بود در خاطره ها ثبت است.
سینتول حتی دارو نیز نیست بلکه روغنی است که بدنسازان خود درست کرده و در عضلات و خصوصا در بازوهای خود تزریق می کنند و این ماده در بدن ایجاد التهاب کرده و موجب متورم شدن عضو می شود و شبه بدنسازان این تورم را به جای عضله به خورد خود و دیگران می دهند.
این شبه بدنساز با سینتول بازوهای بزرگ و صد البته چندش آوری ساخته بود و بدان می بالید و از خود متشکر بود تا اینکه عفونت سینتولی که در عمق عضلات خود تزریق کرده بود سر باز کرد و پزشکان مجبور شدند بازوهای او را سفره کرده و سینتول و عفونت را خارج کنند.
لازم به توضیح است که سینتول کمترین نقشی در عضله سازی ندارد و تزریق این ماده در عضلات موجب تورم عضله شده و البته عوارضی را به همراه دارد که ممکن است به قطع عضو و یا حتی مرگ ناشی از عفونت بینجامد.
واووووو. چ فیلمی بودش. ولی اشتباه میکرد گاز میگرفت زیرش، کافی نبود.